Voor alle vaders en moeders zonder kinderen.

We hebben allemaal een vader en een moeder. Maar we zijn niet allemaal vader of moeder.

Vandaag vier ik jou en mij, de ouders zonder kinderen, voor het vinden van perspectief zonder kinderen. Voor het vinden van een invulling van de dagen en jaren, een doel, liefde en verbinding.

Zonder het leven te hebben doorgegeven, vinden we nieuwe mogelijkheden voor ontwikkeling. Want zonder dat is er leegte. Niet alleen op korte termijn, maar ook op lange termijn.

Een ander toekomstperspectief bouwen, want er zijn natuurlijk ook andere mooie dingen, kost soms veel energie. Want ooit hadden we het graag anders gehad, en we gingen ervan uit dat onze tijd zou komen.

Ongewilde kinderloosheid

Ongewilde kinderloosheid gaat over verdriet zonder mooie herinneringen. Hoe diep triest het verlies van een dierbare ook mag zijn, er was een tijd dat we samen waren.

Kinderloosheid heeft dit niet. Het gaat over het loslaten van een beeld, een fantasie, een voorstelling – zonder dat het er ooit is geweest – voor velen die graag vader of moeder hadden willen worden, kan dat levendiger zijn dan wat dan ook. Soms is het moeilijk om de rouw vorm te geven. Zelfs als het oké is om op dit punt in ons leven geen ouder te zijn. Het kan moeilijk zijn om te rouwen zonder een dag van geboorte of dood te hebben. Er lijkt geen vorm van ritueel te zijn voor de ongewenste kinderloosheid.

Ceremonie

Maar er zijn manieren om een ritueel te doen. En het heeft me veel acceptatie gebracht. Misschien kun je zelf voelen en overwegen wat voor jou zou kunnen werken. Of ga je liever naar een bijeenkomst van ouders zonder kinderen om dat proces samen te doorlopen tijdens een ceremonie over dit onderwerp.

De wereld maakt zich over het algemeen niet zo druk om kinderloosheid. Soms zijn familie en vrienden zich er niet eens van bewust dat onze onvervulde kinderwens iets is waarover verdriet blijft bestaan. Hoewel we dankbaar zijn voor alles wat we ervoor terug hebben gekregen, is het altijd helend om dit pad met gelijkgestemde zielen te delen.

Deel het verlies

Het verhaal van verlies delen. Meelopen op het pad van gevoelens van pijn, woede, jaloezie en verdriet – en werken aan een nieuw perspectief waarin het gemis een plek kan krijgen. Allemaal mooie aspecten van het leven om te eren in ceremonies of in momenten van de dag en heling te vinden.

  1. praat met andere mensen die in hetzelfde schuitje zitten;
  2. schrijf een brief aan je ongeboren kind – schrijf over wat had kunnen zijn EN over de goede dingen die er nu zijn, zonder je ongeboren kind;
  3. symboliseer met een moodboard hoe je een moeder of vader bent zonder kind: misschien zorg je voor kinderen van anderen, of voor moeder aarde, of heb je tijd goed besteed omdat er geen kind is om voor te zorgen;
  4. maak een klein altaar met symbolen voor je verdriet, pijn maar ook voor de dankbaarheid voor wat is.

Acceptatie is een geweldige genezer, neem de tijd om daar te komen.

Rond Moederdag en Vaderdag denk ik aan alle moeders & vaders zonder kinderen’. Met respect en niet zonder het vieren van degenen die ouders met kinderen zijn of degenen die het onbeschrijflijk grote verlies van een (on)geboren kind hebben moeten doorstaan.

Blessed Be.

Deva

No responses yet

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *