Hechting en je verbonden voelen is van levensbelang. Ik help je er graag mee verder.
Er is een voorrecht in mijn leven. Dat voorrecht is dat ik voor een paar kinderen mag zorgen. Dit doe ik wanneer de ouders dat niet kunnen door werk of andere omstandigheden. Als moeder zonder kinderen vind ik dat een zegen.
En zo kom ik op het thema Hechting. Hechting is van levensbelang. En dat begint al jong. Ik noem het ook wel ‘verbindings-lef’ of ‘verbindings-vreugde’. Om je gehecht te voelen is het nodig je te durven verbinden met de mensen en dingen om je heen. Het gaat over lef durven hebben, het in staat zijn te durven bouwen aan een kleine warme kring waar jij vertrouwen aan geeft en van ontvangt.
Toen ik klein was mochten mijn zus en ik van mijn moeder vaak tenten bouwen. We maakten ons eigen ‘nest’ met grote doeken over de waslijnen buiten in de tuin of binnen op onze kamer. Ik heb daar zeer dierbare herinneringen aan. Als kind had ik over weinig dingen de regie. Er gebeurde best een aantal pittige zaken. Ik had er niets over te zeggen en moest er mee dealen.
In de tent had ik wel de regie. Ik bepaalde wie er binnen kwam, wat we er deden, wat we niet deden. Dit deed ik weliswaar vaak samen met mijn zus en vriendinnen, maar dat gaf al veel meer ruimte, zo zonder volwassenen. Ik voelde me veilig in zo’n tent.
De zesjarige waar ik mee werk (zie ook de korte video op instagram, facebook of twitter) is dolblij met de tenten die ik voor haar bouw. Bij haar zie ik terug wat ik zelf ook beleefde. In de video (scroll naar beneden in dit menu en druk op het icoon) zie je hoe ze graag wil dat ik bij haar zit, maar zelf bepaald of ik al dan niet in de tent mag kijken. Heerlijk vindt ze dat.
De veilige hechting blijkt hierbij uit het volgende:
1. de relatie biedt ruimte voor het in verbinding blijven met elkaar;
2. het kind weet waar het aan toe is. Dat geldt ook voor mij;
3. er wordt geluisterd naar signalen van het kind (niet binnen komen!);
4. het is een vorm van in stapjes los komen van de volwassene.
Dit is maar een kleine greep uit een aantal belangrijke factoren die een rol spelen bij verbinding en hechting bij kinderen. Hechting of (ont)hechting begint al na de eerste ademhaling van een baby en het is een ontwikkelingsproces waar je verdere leven aandacht aan besteed wordt wanneer je het krachtig wilt houden.
Hoe verhoudt zich dit nu tot jou?
Bij volwassenen die ergens in hun leven een hiaat kennen in de hechting ontsaat een stoornis. Warmte en liefde schenken of ontvangen kan dan lastig zijn. Het goede nieuws is dat de hersenen flexibel blijken te zijn en dat hechting ook op latere leeftijd verder ontwikkeld kan worden. Dit kan je zien aan een of twee waardevolle relaties die je ergens bent aangegaan in je leven. Is dat je (tot op zekere hoogte) gelukt? Fijn, een eerste strohalm is aanwezig!
Natuurlijk vergt het een toewijding en inzet om verder te komen, het gaat immers om een voorwaarde die van levensbelang is om goed te kunnen leven. Wanneer dit beschadigd is kun je je voorstellen dat het behoorlijk veel vergt om hier alsnog zelf mee aan de slag te gaan.
Kleine dingen die je kunt doen:
1. Glimlach even naar een ander; terwijl je ieder of samen je ding doet is dit een makkelijke manier van contact maken en bevestigen dat het goed is;
2. Zoek verbinding in kleine dingen samen doen, zoals de afwas. Doe het met je volle aandacht voor dat moment;
3. Maak ieder nieuw moment weer contact; wanneer je na de afwas gaat wandelen, kijk je elkaar even aan, benoemd het nieuwe dat je gaat doen, checked hoe je er allebei in staat;
4. Zoek een vast moment op een dag en vraag dan eens aan elkaar wat het leukste van de dag was. Dit kan ook een aanzet zijn om de wat minder leuke dingen vanuit een lichtere positie te bespreken;
5. Bouw tijd in om te doen waar je individueel blij van wordt en wissel dit af met momenten van verbinding;
6. Raak elkaar aan; een hand op een schouder, een knuffel, het aard je in verbinding met elkaar en het lichaam is wijs en heeft weinig woorden nodig. Zo kun je snel en met aandacht positieve momenten samen inbouwen. Letterlijk aanraken ‘raakt’ jouw ziel ‘aan’.
De norm is de intentie in verbiniding te blijven. Vanuit die norm is het langzaam bewegen naar onveiliger momenten in een relatie en daar te groeien. Dit is een proces wat diep gaat en waar bij Systemisch Werk in Indiviuele Sessie goed mee gewerkt kan worden.
(ge) Hecht aan Mij staat voor de uitnodiging om in verbinding te staan met de ander zonder afhankelijkheid te creëren. Ik help je er graag mee verder.
No responses yet