Over de stap van slachtoffer naar overlevende. Van doorleven door te leven.
Karin Bloemen zei: ‘Ze bedankte me voor het feit dat ze tegen haar therapeut voor het eerst de naam van de dader uitsprak. Dit lijkt misschien iets kleins, maar geloof me, dat is groots’.
Karin Bloemen schreef een boek over de incest in haar leven en zei bovenstaande zin tijdens een interview hierover. Een cliënt gaf aan hoe dit haar geholpen heeft in het noemen van de naam van degene die haar misbruikt heeft.
Ik kan haar geloven. Door een naam uit te spreken kan de dader gezien worden. Een mogelijk begin voor jou om de dader de juiste plek in jouw systeem te laten in nemen.
‘Wat???’, zul je misschien denken, ‘heeft de dader na alle gruwel (nog steeds) een plek in mijn familie systeem???’
Ja. Deze is hij of zij namelijk tegen wil en dank in gaan nemen. De gruwel heeft voor een verbinding gezorgd. En (net als) bij bloedverwanten is het zeer lastig deze band ‘door te snijden’.
Dus daar zit je dan. Met een verbinding die je niet wilt. Iemand die een plek inneemt waar je last van hebt. Want jij wilt helemaal niet dat dit mens ‘erbij hoort’.
Het kan heel helend zijn hier naar te kijken. Waar staat een dader? Wat gebeurd er wanneer dit beeld aangepast wordt? Wat gebeurt er met de plek waar deze persoon eerst stond? Wat komt er in de plaats van die plek? Waar hoort iemand werkelijk te staan? We brengen het letterlijk in beeld door er systemisch naar te kijken.
We passen de methode van Systemisch werk toe om zo’n trauma niet te hoeven herbeleven in alle overweldigende pijnlijkheid. We werken met ‘beeld’ als startpunt. Om middels kleine behapbare brokken stapjes te maken en te bewegen naar dat stuk heling.
Dit proces staat niet alleen door mijn werk dichtbij me. Ook door persoonlijke ervaring. Drie jaar lang bleef ik in een geweldadige relatie. Toen dit achter mij lag, bleef ik een eerste automatische ‘nee’ voelen bij het noemen van de naam van mijn toenmalige partner. Mijn gedachten waren vaak: ‘Wat als hij hierover hoort? Wat als hij dan terug komt om verhaal te halen? Loop ik opnieuw risico?’.
Het gaat er om te leren ervaren dat er veilige situaties bestaan om dit te mogen zeggen. Zonder zoiets te pas en te onpas te doen, zonder opnieuw in de situatie te belanden. Ook ik heb gevoelt hoe fijn het is dat er niet per se nare gevolgen zijn wanneer iets in ‘beeld’ naar voren komt En zo kon ik er toch iets over zeggen.
Het is helpend om bewust te voelen. Het aan te gaan. Het vergt een moedig hart dit aan te gaan. Het hart van een overlevende.
De volgende vragen kunnen helpen bij angstige gedachten die hand in hand gaan met een proces dat zo kwetsbaar is:
– Wat is de huidige situatie waar je nu in zit?; – Wat zijn je emoties?; – Waar voel je dat in je lijf?; – Wat zijn je gedachten?; – Welke zijn niet helpend?; – Welke zijn helpend?.
Vragen die we ook meenemen in spannende momenten tijdens een sessie.
Een start om los te komen van slachtoffer zijn. Om te zien wat het je brengt het verschil te ervaren van slachtoffer naar overlevende. Want het slachtofferschap is zo hardnekkig dat het je in zijn greep kan houden en het je weerhoudt te mogen leven. Als overlevende ben je beschadigd, diep gekwetst en zo meer. Toch is er als overlevende meer ruimte om te leven. En in het gunstige geval te leren van voortdurend ‘over-leven’ naar ‘leven’ te gaan. Want Overleven gaat Over Leven.
De partner waar ik over spreek is inmiddels overleden. Toen ik dit bij toeval hoorde, voelde ik in eerste instantie een enorme opluchting. Ik kan hem niet meer tegen komen in dit leven. Dat voelt als een bevrijding.
Tegelijkertijd is hij een geliefde vader en laat hij kinderen achter. Voor hen voel ik een oprecht medeleven. In dat eerste moment dat ik het bericht van zijn overlijden kreeg, voelde ik dat ik al een tijdje van overleven naar leven ben gestapt. Het slachtofferschap is verdwenen.
Echter: niets is zwart of wit. Het gaat over durven voelen, het bewust en gematigd te kunnen doorleven. In mijn ‘leven’ zat nog altijd een stukje ‘overleven’, iets dat tevens uit mijn opluchting blijkt.
Door-leven, doorleven. Dat is wat ik doe. Op een zo ‘gezond’ mogelijke manier. Net als Karin Bloemen, de cliënt waar ik over sprak. En vele anderen. We doorleven processen door te leven. Waardoor de cirkel weer rond wordt en overleven puur over leven mag gaan.
No responses yet